به گزارش مشرق، روزنامه رای الیوم در تحلیلی به قلم عبدالباری عطوان، نویسنده و تحلیلگر سرشناس جهان عرب و سردبیر این روزنامه نوشت: در سال ۱۹۹۸ و به مناسبت برگزاری جشن پنجاهمین سالگرد تاسیس رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی توسط اسرائیلی‌ها، جان سیمپسون، سردبیر سیاسی شبکه بی بی سی سه گزارش تلویزیونی میدانی تهیه کرد که در آن زمان از کانال یک پخش شدند و از موضوعیت و حرفه گری بالایی برخوردار بودند. سیمپسون در این گزارش‌ها از طریق مصاحبه با اقشار مختلف سیاسی و نظامی، بیشتر تناقضات داخلی موجود در رژیم صهیونیستی و منابع تهدیدات وجودی برای این رژیم را برملا کرد.

نویسنده آورده است: زمانی که گزارش اخیر دوست و همکارمان زهیر آندراوس در روزنامه رای الیوم را خواندم، به یاد پیش بینی جان سیمپسون افتادم؛ شخصی که به خوبی او را می‌شناسم و در بسیاری از برنامه‌های رسانه‌ای و تحلیلی او مشارکت داشتم. زهیر آندراوس در گزارش خود به سه پیش بینی از سه کارشناس و تحلیلگر اسرائیلی می‌پردازد که گزارش‌های همکارمان سیمپسون را تایید و تصویر بدبینانه‌تری را منعکس می‌کنند.

پیش بینی اول برای شاول ارئیلی، ژنرال بازنشسته و خاورشناس متخصص در امور درگیری‌های عربی و اسرائیلی است، او در مقاله‌ای که در روزنامه هاآرتص منتشر شد، می‌گوید: جنبش صهیونیستی در تحقق رویای خود مبنی بر "برپایی کشور دموکراتیک اسرائیلی با اغلبیت یهودی" شکست خورد و اکنون زمان به سود اسرائیل نیست و این نظریه دیگر شکست خورده است.

پیش بینی دوم برای آری شاویت، تحلیلگر کهنه کار اسرائیلی است که نظرش بدبینانه‌تر است و در مقاله‌ای که در همین روزنامه منتشر شد، می‌گوید: مقوله " از نقطه عدم بازگشت عبور کردیم" چه معنایی دارد درحالی که اسرائیل به نفس‌های آخر افتاده است و دیگر انگیزه‌ای برای زندگی کردن در آن وجود ندارد، اسرائیلی‌ها می‌دانند که از زمان آمدنشان به سرزمین فلسطین قربانی یک دروغ ساختگی شدند؛ دروغی که جنبش صهیونیسم آن را ابداع کرد تا جهان را قانع کند که فلسطین یک سرزمین خالی از مردم بوده است.

وی در پایان مقاله‌اش می‌گوید که " زمان رفتن به سان فرانسیسکو و یا برلین فرا رسیده است".

پیش بینی سوم برای گدعون لیوی، نویسنده چپ گرای اسرائیلی است که در مقاله‌ای می‌گوید: ما با سرسخت‌ترین ملت تاریخ مواجه هستیم و روند ویرانی موجودیتی و غده سرطان اسرائیل به مراحل نهایی خود رسیده است و راهی برای درمان این بیماری به وسیله گنبدهای آهنین  و دیوارهای حائل و بمب‌های هسته‌ای وجود ندارد.

در این تحلیل آمده است: نقطه تحول اصلی که منجر به ترسیم چنین تصاویر بدبینانه‌ای نزد شخصیت‌های اسرائیلی شده است، وجود جنبش‌های مقاومت فلسطینی در نوار غزه و جنبش‌های دیگر در کرانه باختری است که به طور کامل از حکومت‌ها و کشورهای عربی مستقل هستند؛ کشورهایی که پرچم تسلیم را بالا بردند و رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناختند و وارد روند عادی سازی روابط شدند.

تکنولوژی موشکی و محور مقاومت به رهبری ایران، سوریه، بخشی از عراق، حزب الله لبنان و انصارالله یمن مساله‌ای است که تمام معادلات نظامی و سیاسی را تغییر و به برتری اسرائیل پایان داد؛ اسرائیلی که تنها طی چند ساعت به جنگ با حکومت‌های عربی پایان می‌داد.

برای میلیونمین بار می‌گوییم که نبرد "شمشیر قدس" در ماه مه گذشته ضربه سختی به اسرائیلی‌ها بود زیرا به مدت بیش از ۱۱ روز آنها را از جهان منزوی کرد و منجر به فرار توام با رعب و وحشت آنها به سوی پناهگاه‌ها شد و بمباران دو فرودگاه "اللد" در تل‌آویو و "رامون" در نقب برای اولین بار پس از جنگ ۱۹۴۸ تمام دروازه‌های فرار را به روی اسرائیلی‌ها بست، مهم‌تر از این مساله این است که تصمیم شلیک موشک اول در این نبرد یک تصمیم فلسطینی بود و محمد ضیف و یحیی السنوار و ژنرال‌های آنها این تصمیم را گرفتند.

دولت کنونی اسرائیل و دولت قبلی نیز از مساله "توافق ابراهیم" و عادی سازی با حکومت‌های حاشیه‌ای عربی برای سرپوش گذاشتن بر این تصاویر تاریک استفاده می‌کنند اما حتی این توافق نیز جعلی از آب درآمد و ما شاهد این بودیم که سفر اولین رئیس صهیونیستی به ابوظبی با استقبال موشک‌های یمنی همراه بود و نمی‌دانیم که او شب اولش در پایتخت امارات را چگونه سپری کرد؛ زیر زمین یا روی زمین.

شرط بندی صهیونیست‌ها برای محو کردن حافظه نسل‌های فلسطینی متحمل شکست سختی شده است زیرا نسل اول، اولین گلوله مقاومت را در سال ۱۹۶۵ شلیک کرد و بعد از شکست ژوئن ۱۹۶۷ دایره خود را گسترش داد، نسل دوم دو انتفاضه را برپا کرد؛ انتفاضه اول با سنگ در سال ۱۹۸۷ و انتفاضه دوم با سلاح در سال ۲۰۰۰، اکنون نسل سوم آتش جنگ موشکی و پهپادی و تونل‌ها را شعله‌ور کرده است و انتفاضه سوم نیز در کرانه باختری برپا شد.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی در اظهاراتی که منسوب به وی است، تاکید می‌کند، "تلاش خواهم کرد که اسرائیل صدمین سالگرد تاسیس خود را جشن بگیرد زیرا تاریخ به ما می‌آموزد که بیشترین عمر برای یک دولت یهودی بیش از ۸۰ سال نبوده است" . نتانیاهو این رویای خود را محقق نخواهد کرد زیرا او باید باقی مانده عمر خود را پشت میله‌ها سپری کند و کسی که بعد از او آمده است با یک رای عربی در کنست به تعلیق درمی‌آید.

عطوان در ادامه گزارش خود نقل می‌کند:چند روز قبل از بازگشت یاسر عرفات، رئیس فقید تشکیلات خودگردان فلسطین به غزه بر اساس توافقات اسلو که من در ژوئیه ۱۹۹۴ به شدت با آن  مخالفت کردم، من و عرفات در اواخر شب از ترس دستگاه‌های شنود در حوالی دفترش در بوغرطه تونس قدم می‌زدیم، او به من گفت که "اسرائیلی‌ها وحشت زده از فلسطین فرار خواهند کرد، همانند موش‌هایی که از کشتی درحال غرق شدن فرار می‌کنند، این اتفاق در زمان من رخ نخواهد داد زیرا من زنده نخواهم بود؛ اما در زمان تو خواهد بود..."

در پایان این گزارش آمده است: کدام یک از پیش بینی‌ها زودتر محقق می‌شوند؛ پیش بینی همکار انگلیسی سیمپسون، پیش بینی ژنرال ارئیلی، پیش بینی تحلیلگر کهنه کار شاویت، پیش بینی نویسنده چپ گرای اسرائیلی لیوی و یا پیش بینی شهید یاسر عرفات؟ پاسخ را به روزهای آتی می‌سپاریم زیرا آینده پر از اتفاقات غافلگیرکننده خواهد بود و ما در اوج خوش‌بینی هستیم.